0. Bölüm, Pavlus'un Korintlilere ikinci mektubu
1. Bölüm
1Tanrı'nın isteğiyle Mesih İsa'nın elçisi atanan ben Pavlus ve
kardeşimiz Timoteyus'tan, Ahaya'nın her tarafındaki tüm kutsallarla
Korint'te bulunan Tanrı'nın topluluğuna selam!
2Babamız Tanrı'dan ve Rab İsa Mesih'ten size lütuf ve esenlik
olsun.
Teselli kaynağı Tanrı
3Her türlü tesellinin kaynağı olan Tanrı'ya, merhametli Baba'ya,
Rabbimiz İsa Mesih'in Tanrısı ve Babasına övgüler olsun!
4Kendisinden aldığımız teselliyle her türlü sıkıntıda olanları
teselli edebilmemiz için bizi bütün sıkıntılarımızda teselli
ediyor. 5Çünkü Mesih'in acılarını nasıl büyük ölçüde çekiyorsak,
Mesih'in sayesinde büyük teselli de buluyoruz. 6Eğer sıkıntı
çekiyorsak, bu sizin teselliniz ve kurtuluşunuz içindir. Eğer
teselli buluyorsak bu, bizim çektiğimiz acıların aynısına
dayanmanızda etkin olan bir teselli bulmanız içindir. 7Sizin için
beslediğimiz ümit kesindir. Çünkü acılarımıza olduğu gibi,
tesellimize de ortak olduğunuzu biliriz.
8Kardeşlerim, Asya ilinde çektiğimiz sıkıntılardan habersiz
kalmanızı istemiyoruz. Dayanabileceğimizden çok daha ağır bir yük
altındaydık. Öyle ki, yaşamaktan bile ümidimizi kesmiştik.
9İçimizden, ölüme mahkûm olduğumuzu hissettik. Ama bu, kendimize
değil, ölüleri dirilten Tanrı'ya güvenmemiz için oldu. 10-11Tanrı
bizi böylesine büyük bir ölüm tehlikesinden kurtardı ve daha da
kurtaracaktır. Ümidimizi O'na bağladık. Siz de dualarınızla bize
yardım ettikçe, Tanrı bizi tekrar kurtaracak. Birçok kişinin
duaları sonucu bize sağlanan lütuftan ötürü birçoklarının ağzından
bizim için şükranlar sunulacaktır.
12Dünyaya ve özellikle size karşı, insan bilgeliğiyle değil,
Tanrı'nın lütfuyla, Tanrı'dan gelen kutsallık ve içtenlikle
davrandığımıza vicdanımız tanıktır. Ve biz bununla övünüyoruz.
13-14Okuyup anlayabileceğinizden başka bir şey yazmıyoruz. Bizi bir
ölçüde anladığınız gibi, tümüyle de anlayacağınızı ümit ederim.
Rabbimiz İsa'nın gününde bizim övüncümüz siz olacağınız gibi, sizin
övüncünüz de biz olalım.
Pavlus'un geciken ziyareti
15-16Bu güvenle, sizleri iki kez sevindirmek için önce size
uğramak, sonra Makedonya'ya geçmek, Makedonya'dan yine size geri
gelerek tarafınızdan Yahudiye'ye uğurlanmak niyetindeydim. 17Bunu
isterken acaba kararsız mıydım? Ya da isteklerim benlikten mi
doğuyor ki, önce «evet, evet», sonra «hayır, hayır» diyeyim?
18Tanrı'nın güvenilirliği hakkı için diyorum ki, size ilettiğimiz
söz hem `evet' hem `hayır' değildir. 19Silvanus ve Timoteyus'la
birlikte size tanıttığımız Tanrı'nın Oğlu İsa Mesih hem `evet' hem
`hayır' değildi. O'nda yalnız `evet' vardır. 20Tanrı'nın bütün
vaatleri Mesih'te `evet'tir. Bu nedenle Tanrı'nın yüceliği için
Mesih'in aracılığıyla Tanrı'ya «Amin» diye sesleniriz. 21Bizisizinle birlikte Mesih'te pekiştiren ve bizi meshetmiş olan
Tanrı'dır. 22O bizi mühürledi ve güvence olarak yüreklerimize Kutsal
Ruh'u yerleştirdi.
23Tanrı'yı tanık tutarım ki, Korint'e tekrar gelmeyişimin nedeni
sizi esirgemekti. 24Bu, imanınıza egemen olduğumuzdan değildir.
Sevinmeniz için sizinle birlikte çalışıyoruz. Çünkü imanda dimdik
duruyorsunuz.
2. Bölüm, Pavlus'un Korintlilere ikinci mektubu